روشی برای حذف ناخالصی ها از پوسته گرافیت

گرافیت حاوی ناخالصی های خاصی است، بنابراین چگونه می توان میزان کربن و ناخالصی های گرافیت پولکی را اندازه گیری کرد؟ برای تجزیه و تحلیل ناخالصی های کمیاب در گرافیت پولکی، معمولاً نمونه را خاکستر یا مرطوب می کنند تا کربن حذف شود، خاکستر با اسید حل می شود و سپس محتوای ناخالصی در محلول تعیین می شود. امروز ویرایشگر Furuite Graphite به شما می گوید که چگونه ناخالصی های گرافیت پولکی اندازه گیری می شود:

روش تعیین ناخالصی های گرافیت روش خاکستر است که دارای مزایا و مشکلاتی است.

1. مزایای روش خاکستر.

روش خاکستر نیازی به حل کردن خاکستر با اسیدهای فوق خالص ندارد، بنابراین از خطر ورود عناصر قابل اندازه گیری جلوگیری می کند، بنابراین به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد.

2. سختی روش خاکستر.

همچنین تشخیص خاکستر گرافیت بسیار دشوار است، زیرا برای غنی‌سازی خاکستر نیاز به سوزاندن در دمای بالا دارد و در دمای بالا، خاکستر به قایق نمونه می‌چسبد و جداسازی آن دشوار است که منجر به عدم توانایی در تعیین دقیق خاکستر می‌شود. ترکیب و محتوای ناخالصی ها روش های موجود همگی از این ویژگی استفاده می کنند که بوته پلاتین با اسید واکنش نمی دهد. بوته پلاتین برای سوزاندن گرافیت پولکی برای غنی سازی خاکستر استفاده می شود و سپس نمونه مستقیماً با اسید در بوته حرارت داده می شود تا نمونه حل شود. میزان ناخالصی در گرافیت پولکی را می توان با اندازه گیری اجزای موجود در محلول محاسبه کرد. با این حال، این روش دارای محدودیت هایی است، زیرا گرافیت پولکی حاوی مقدار زیادی کربن است که می تواند بوته پلاتین را در دمای بالا شکننده کند، به راحتی منجر به شکستگی بوته پلاتین شود و هزینه تشخیص بسیار بالا است، بنابراین استفاده گسترده دشوار است. از آنجایی که روش مرسوم نمی تواند اجزای ناخالصی گرافیت پولکی را تشخیص دهد، لازم است روش تشخیص بهبود یابد.